Madem yıllar yalan söylemezdi
Neden yarınsız bir sevdanın
hüzzam makamında
tükenirim

Bulutların
Kıyısında kıvranan
Cemreler düşerdi
Mevsimlerin kirpik uçlarından
Bilirdim
Bu bir doğumdu
Kıyameti getiren ardından
Tırnaklarının arasında öldüğümde anladım

Şimdi sen görebilir misin
Nûn bakışlı rüzgarlarla savururken feryatlarım
Yastık altına biriktirdiğim g/özyaşlarımla
Üstü açık kalmış bir duânın içinde sayıklardım
Duymazdı hiç baş ucumda ki
Elleri yorgun aklım


Daha dün
kulaklarımın sağır kaldığı boşluklarında
Ölü sancılarımı yutkunurken
Ölesi bir ayrılık üşürdü parmak aralarımda
Gri bir ölümün ayaklarından öperdim sonra
Saçlarımın tellerinde asılsın ki suretim
Bohçalayıp geçmişimden kalma acılarımı
Sandıklara kapatıyorum yüzümün gülen yanını

Yarınsız bir aşk figansız bir ayrılık
Sen sevgili
Gülen yüzümle hatırla beni emi !..



Gönül Aydemir Adıgüzel