bir ilkti galiba seni seviyorum diyebilmem
sonumun başlangıcını bilmeden
sessizce gelip girmiştin hayatima
daha sıcaklığını bilemedigim duygularla sarıverdin bütün benligimi
kalbimin heyecanla çarpıntısı
bana unutturmustu acı gerçekleri
bambaska duygularda bulmuştum kendimi
bir devrim yaşıyordu yüreğim
bütün tapulari bir bir yıkıyordum senin için
kalbim derin sessizliginden uyanmış sana kucak açmıştı
bütün canli ve cansiz varlıkları şahit tutuyordum aşkım için
senden sonrasi olmuycakti
ve senden başkası bu kalbe giremiycekti

yaşamın öbür kıyısındaydım artık
gözlerim senden başkasını görmüyordu
senin ellerine bırakmıştım bütün hayatımı
nefes alıp vermek seninle mümkündü
sanki uyanmak istemedigim bir ruyadaydım

bir ilkti galiba
sana her bakışımda senin gözlerinde ölmek isteyişim
senin için ölürüm derken hic farkında degildim
beni yasarken öldüreceğini bilemezdim

sıcaklığı geçtikçe sevginin
acı gerçekler çıktı ortaya
güneşimin önünü kara bulutlar kapladı bir anda
ben sana hep ayni hevesle koştukça
sen uzaklastin benden anlamsızca
ve anlam veremediğim bir şekilde kalbim aci cekiyordu artik
o tarifsiz heyecanin yerini bir boşluk kapladı
en güzel duygular yerini karamsarliga bıraktı
ölürüm dedigim gözlerin eskisi gibi ışık saçmıyordu karanlik dünyama
ben hala senin icin ölürdüm ölmesine
bir adım bile geri atmazdimda
karşımda ölebilecegim sen yoktunki.

hulusi kazankaya