Viran olmuş gönlümün şafaksız gecesinde
Vuslat düşü gören bir peri miydin neydin sen
Şiir kokan sevdamın giz dolu hecesinde
Leyla’nın çölde gezen erimiydin neydin sen

Hayalimde bu gece ben damattın sen gelin
Ceylan gibi ürperdim tende gezerken elin
Yüreğim durdu sandım o anda oldum delin
Cananının emrinde çeri miydin neydin sen

Baş koyduğum yastıkta ne gam kaldı ne çile
Keşke dedim kendime ömrüm geçse sen ile
Yağmur cama vururken martılar geldi dile
Bedenimin gözyaşı terimiydin neydin sen

Kadehimde sen vardın içtim seni mey gibi
Sesin hicaz kokuyor iç titreten ney gibi
Sen gönlüme taht kurdun otağıma bey gibi
Gözlerimin nuru mu feri miydin neydin sen

Hayatım roman dedim dedin anlat sen hele
Sazı verdin elime düzen yaptım her tele
Daha sözün başında gözyaşın döndü sele
Derbeder dergâhının piri miydin neydin sen

Bu rüya bu uykuda hiç bitmeseydi keşke
Gönlüm açmış, doymadı ne aşka nede meşke
Hissederek sevgiyi tatmanın keyfi başka
Yarenin gönlündeki yerimiydin neydin sen

Rüya bitti gerçekler kor oldular özüme
Tüm arzular hayaller yol oldular sözüme
Vuslat ancak çaredir yürekteki közüme
Serdengeçti Tıkır’ın serimiydin neydin sen
Derbeder dergâhının piri miydin neydin sen

İsmail TIKIROĞLU