Aynalar ;yazgımızın kalbimize düşmesi
Aynalar;karanlığın gönülleri eşmesi
Aynalar ;kırıldıkça çehreler parelenir
Aynalar ; hazan vurmuş benizlerin pişmesi

Şakaklarımdan tutan beyaz hicran yazgısı
Melal bakışlarının gönlümdeki çözgüsü
Dillerin ağıdına dökülür oluk oluk
Bir cana değen olur bir canımdan özgüsü

Aynalardan yansıyan güne olur mu ayan
Ah gönül sürurum ;yan diyemedim bir an,
Kırılgan tellerine nice efkar bağladım
Her yandan salınıyor, saçılıyor suizan...

Dökülür ince ince çehremize hareler
Bir derin sızı ile gönül evim yareler
Yansımanı gördükçe yalnızlığım içinde
Başı dumanlı dağlar, hançer olur, yaralar

Aynaları kaldırın görünmesin suretim
Dökülsün yüreğimden dökülsün şu sir’etim
Haykırmayın yüzüme kalkmıyor başım yerden
Aynalara kırgınım kessin artık biletim

Aynalara kırgınım kessin artık biletim..!
Sündüs ARSLAN AKÇA