Küf kokan bir yalnızlık sandıktan çoktan çıktı
Baykuş ayrılın diye dalda ötenden sonra
Söylenen her kelime beni yerlere yıktı
Biz barışmayız artık olan bitenden sonra


Yarım kalan arzular dudağımı yakarken
Sevgi denen o gemi yelken açtı uzağa
Ayrılık damla damla gözlerimi yıkarken
Bak işte biz de düştük aşkımızla tuzağa.


Sahil boyu sallanan bir mendil benden olsun
Giden dönmüyor artık tecrübeyle sabittir
Dilerim mutluluklar hep kucağına dolsun
Bu yürek ayrılsa da aşkına bil zabittir.


Soramam kimselere senden haber beklemem
Kapanan kapıları açmaya gücüm de yok
Neden oldu diyerek geçmişi didiklemem
Etrafa göz gezdirdim bilirim benden de çok


Adın geçse dostlarla başım öne eğilir
Göz yaşım damlasa da çaktırmadan silerim
Kara kara bulutlar zaman geçer dağılır
Sevda kokan dilinde güller açsın dilerim.


Neylerim bilmem artık sensiz geçen günleri
Alışırım diyorum içe umut ekerek
Gözümde pırıltısı kalmışken o dünlerin
Sönen yıldızım şimdi parçaları dökerek..


Dokunma demedim mi gönlümün nağmesine
Hüzzam denizi azdı boğulurken duygular
Tutuşup yandın işte Aslı’nın düğmesine
Söner diye bekleme alev aldı uykular.


Ayvazım DENİZ