17
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1894
Okunma
Ey sevgili toprakla kadim dost ve cesur er
Sen bizde güneşten de, ateşten de sıcaksın.
Gün doğmasa âlemde, viran olsa da her yer
Sen gamlı gönüllerde alevsiz yanacaksın.
Yazgın çiledir amma, yıkılmaz tacı tahtın
Can mihnete düşmüş ki; o gün nurlu sabahtın
Kaç zümreye takdirle, ışıktır acı bahtın
Ufkumda hilâlvâri, izahsız döneceksin.
Bir endişe duymakta, yürekler azarından
Sunsan bize bir çeşni, şehâdet pazarından
Yokluk günü mahşerde müminler mezarından
Mahzun dirilir, sense; fezâdan ineceksin.
Hasretli beyandır bu, çetin kutlu beyan ki;
Sen bir yarasın içte, kabuksuz yara sanki;
Sönmez ki; bu kor sevda, sorarsan ne zaman ki;
Göklerde güneş sönse; o vâkit söneceksin.
Mef’ûlü / mefâ’îlü / mefâ’îlü / fe’ûlün
mehmet ziya dinç
5.0
100% (17)