benim yüreğimde çoçuk sevinci
ellerim dolu dizgin gündüz hayalleri
şimdi varsın saatler gitmek ertesi olsun
yırtılan lastiklerim
hiç bir kuşu vuramadığım
sapanım kadar
gerçeksin hayat

yüreğimi veripte aldım bu mutlulugu
belki ikinci eldi
belki eskicidendi

saclarıma bulaşan lebleri tozlarına bak
bosver gözlerimi
geçer elbet hüzünleri
üstüne adını kazıdıgım
ayva agacı çiçeklenmiş
unutursun belki seni ilk orada öptüğümü
unutursun baharı

bu yagmurlu bu ıslak ayaklar benim
bu bugulu gözlerle bekledim seni
oysa
serçe misali ömrümüz
unutulup
düşürülen mutluluk parçalarının ardında
kaybolmuşuz

unuttum ne vakit tutmustun elimi
işte aynı sokak
aynı yagmurlu gökyüzü
yüzüme damlayan saçların
seyrine daldığım yollar
sahi ne vakit bıraktım seni
kokusu yer etmiş ayrılıgın
ne zaman vurulup da
düştü gönlüme
gecesi gözlerim gibi
ıslak şehrimin esareti
ne ara başladı içimde