bu çocuklar nereye gider böyle
çocuklar genç
gençler ihtiyar olamadan
toplayıp kocaman gülümseyişlerini
ve hayallerini
ve umutlarını
ve çocuk sevinçlerini
ve geleceklerini

nereye gider bu çocuklar
gidişleriyle boynumuza bir kocaman ayıp asarak
gönülsüzce açılan mezarlara
gömdüğümüz insanlığımızın ardından
insanlığa dair bir umut doğmayacaksa
daha bir mezar başından ayrılmadan
elimize bir başka cenaze tutuşturulacaksa
erdem derimiz gibi
gözümüz, kaşımız gibi bize ait bir şey olmayacaksa
direniş
diriliş halini almayacaksa
sokakta sadece savaş, öfke
kin, intikam kaynayacaksa
alnımı koyduğum kıblenin secdesinde
insan yüreği
ve yüceliği olmayacaksa

nereye gider bu çocuklar
erdem neredeyse bulup getirelim el birliğiyle
hangi dağın ardında
hangi kuyunun içinde
hangi cehennemin dibindeyse
şu yaratılmışların aşkına
şu yitip giden "can"lar aşkına
Allah aşkına
getirip giyelim insan bedenlerimize insanlığımızı

nereye gider bu çocuklar
bizi kanadı kırık
bizi boynu bükük
bizi yetim-öksüz bırakıp