0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2048
Okunma
Ben bir gece üşümüş
Yüreğine kadar gelmiş
Pencerene konmuştum yar
Gördüğün halde beni içeri almamış
Titreyen bedenimi fani bir kalbe bırakmış
Pencerende o gün beni öldürmüştün yar.
Gözlerinin perdesinde süslü bir boncuk tanesiyken
Sen keyf-i alâya teslim olmuş,
Arş-ı alâya meydan okumuştun yar.
Bütün fani bedenler sana mezar olsun diye,
Kendimi ruhani bir aşka gömdüm yar
Şimdi ben şefkatinden mahrum kaldım ya,
Görki artık sen de ruhani aşktan üstün değilsin artık yar.
Varsın işitmiyeyim sesini,
Varsın dokunmayayım o kadife tenine,
Varsın bakmayayım o hayat dolu gözlerine,
Bir yer var ki göğüs kafesim de,
O bana yeter de artar bile yar.
Cansel Işık /Manyakaşkıngelini
