Acıya direnen şiirlerinin içerisinde
Zamana meydan okuyan,
Yokluğun zemherini bile elinde ki tütüne saran,
Kendi gücünden bir haber,
Köklerini şiir ötesi kelimelerine salan
Susku’dan mı bahsetmeli size,
‘Anne, ölmeyeceğim’ diyerek
Kendini öldürdüğü şiirin içerisinde,
İlk annesinin gözyaşlarını silen,
Sevdiği kadının gözlerine şiirler asıpta,
Karşısına geçip onu seyreden,
Soyadında ki hırçın denizi yüreğinde bileylendiren,
Önder Karadeniz’den mi?

Başımın ağrısında bile
İlaç niyetinde okuduğum,
Okudukça kadınlığımdan gurur duyduğum,
Bir bardak su misali
İçimden akıp giden satırlarında yıkandığım
Kyrie’den söz açmalıyım belki,
Belki de,
Hüznü ile dünkü şarapları bile yıllandıran,
Sesinin buğusu ile ölüyü bile uyandıran
Anam kokan Anasya’dan…

Her sabah, hep aynı kıvamda
Köpüklü kahvemin yanında
Tarafsız bir eleştirmen gibi gezinirim
Aşkın gladyatörü
Murat Şahin’in sayfalarında
O bir şehri yazar
Şehir kırmızıya boyanır
O bir hüzne yazar,
Hüzün onu üzdüğünden utanır…

Hayatla kavgasını izlerim ana haber bültenleri gibi
Sevgili Çetiner’in
Ekmek savaşının yürek savaşında galip geldiği
Tek asil yürektir
Elleri nasırlı, kalbi esaslıdır
Esas duruşa geçer kelimeler onu görünce…

Düzen karşısında duygularını şahlandırmış
Başka bir isimdir,
Yüreğinin sıcaklığından eriyen Kardan Adam
Şair sıfatının yanında bir de insandır
Ki insanlık, bir şairin önüne eklenebilecek
En önemli sıfattır…

Gözlerinde demlenen herkesin ilk yüreği kanar
Her bir dizesi aşkın hesabını sorar
Ne güzel bir betimlemedir sevdaya
Sevgili Asimaral…

Her bir harfi ile şiirin önünde durur,
Kadındır, kanar
Yüreği kordan bir alaz
En iyi o anlar beni
İçimden geçenlerin sesidir Ahlaz…

Efeler şahlanır heybetinden,
O susar, şiir gürler ardından
Sırlı camlarında tortu bırakmaz geçmişe dair,
Lakin bir sonraki şiiri hep bilinmezdir
Kırlangıçlar diziler her dizesinde yan yana
Mevsim ne olursa olsun, bırakmazlar onu bir başına...
Şiir adına ne büyük nimetsin sen,
Kelime hükümdarı, hayalayna…

Şiirlere yorumu hayata yorumları gibidir
İnsanı kelime bilgisinde dinlendirir en çok
Dalından kopamayan serçe gibidir şiir bahçelerinde
Konu kelime olunca esas duruştur, Andelip…

Bir kadının hüneridir
Tırnaklarından damlayan kelimeleri nakış nakış işlemek
Ki herkesin harcı değildir
Kelime kelime ağlatmak…
Her bir düşüncen iliklerimi ısıtan bir palto
İyi ki varsın sevgili Otranto…

Ben ömrümde içinde kalp taşıyan böyle bir ses görmedim
Oturun hele yanı başıma
Çisel Onat’ı anlatayım size
Aşkın gururunu yüzünde ki damarlarında taşır
Bir kadının asil duruşu en çok ona yakışır
Bir elbise gibi giyinir şiiri üzerine
Ve o kocaman yüreğiyle
Görmelisiniz,
Nasılda güzel taşır…


Ve, Ferhat Biçer
Tarihlerin sesine takılıyorum,
Şiir bitiminde her seferinde…
Zamanın belli bir köşesinden geliyor mutlak
Bir şair yürek takvim yapraklarını ne yapsın?
Haklısın...
Basit bir cümle dahi yazsan okunur kaleminden..
Farklısın..

Saydam su gibisiniz sevgili dostlar
Sanırım bu gece en çok bundan bahsetmeli
Şair dediğin sizler gibi
İçinin pasını kelimelere silebilmeli

Şiirin yalın halleri;
Dinlendirdiniz yorgun gönlümü
İşte burada veriyorum sözümü
Her mutluluğa dizelerinizde sevinecek
Ve çözeceğim aklınızın sularında kördüğümü…




Elif SEZGİN