I
melun gece tüm gizemlerin çırasını yaktın yine
hiç ışık vermez misin aşık yüreklere
kopuk duygular kemirip de duruyor nedense içimi
baykuşlar gülüyor yedi ceddime
hiç durmadan kazıyıp da duruyorlar beynimi
kahrın kazması kör ucuyla vurdukça yüreğime
kürek kürek toprak atılıyor kabrime
kalbimin içini iblis karıştırıp da sarsıyor
içini tilkiler zapt ediyor var olunca nankör şüphe
koptum yine feleğin çemberinden verkaç kuvvetiyle
.
..
II
kör bir kuytu altında nasıl açıkta olunursa
gönlün sıkışıklığının doğurduğu ağırlık midemde
kusuyorum tüm keşkeleri bir bir yine
yüreğimin en umulmaz köşelerinde hey hatlar çıktıkça
mahrem olan ne varsa müphem dimağım da
gerçekleri zorlarken kötü susturdular
gönlümün etrafı çevrili tel örgülerinin dikenleriyle
ne yöne dönsem sevgi adına kahırlar var
yetişkin zehrin kurbanlığına aday seçilmişim bir kere
güvercini salamadım gönlüme ki alsın beni kanadına
kahpe bir tuzakla boğazıma geçirildi ipler
iftira ve yalanlarla çözüldü bağlarım
oysa bir ömür sadece iyilikti amacım
istemedim vurulsun sabiler baba kurşunlarıyla
yaptıkları uyuşmuyor bu saf yüreğin güzelliğiyle
oysa felaketlerinin ipine sarılmıştım ben boğulmasınlar diye
.
..
III
kirli zihinleri sildim güzelliğin evleğinden
fitne fücur dillerin boğazına sarılarak kesince sesini
Saçlarımdan pranga landık sonsuza dek
son çırpınışta yalvar yakardılar oysa yüce Allah’a
çalıp çırpıyorlardı iblise bakan yüzleriyle
damlarken üstlerine hamutunca mekruh nimetler
bir damlası payıma girmedi şükür yaratana
ittim elimin tersiyle haram adına ne varsa
insanların iki yüzünü birden görmek ne mümkün
sürtünür iblisin mayası zorla
oysa kartallar kadar yüce de geçmişti tüm zihnim
gelip de kirletemezsiniz ruhumu ya
koştuğum yol belki taşlı belki de çok zor
hep ters gitse de yaşamım kader bu ya
ben bir eylülün kadir gecesinde doğduğum da
o zaman da bile ne yazık ki lapa lapa üstüme yağmış kar…




(05.03.2014) AZAP…