1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1352
Okunma
Bekleyerek
sokağın bir köşesine sığınmış
kerpiç evin ev’in sedirinde
ayrı gayrı ırakta
hani yan yana da gelsek küs gibi
göğün kirini siliyorum
çok derin
en derinden bakarken gözlerine
iki dargın komşu gibi
üstünkörü dokunuyorum sarmaşıklara
gülümsemelerimiz saklanırken dudaklarımıza
neşeli değiliz
hüzünler yanımızda
yadımızda yanı başımız da
biraz daha yakında
sen orada
ben burada öylesine sararıyoruz işte
ağaçta solan yaprak misali
teleğimizi döküyoruz dokunmadan birbirimize
uçuyoruz ama kanatlarımız yorgun
ikimizde bir dal arıyoruz
ayaklarımızın altında kırılmayacak
bir ışık arıyoruz
karşımızda yanarken karanlık gecelere sönmeyecek
5.0
100% (1)
Cevap Yaz