Kendime Yanıyorum

kuru bir çiçeği sulamakmis seni sevmek

doğmayacak güneşi beklemekmiş

yazılmayan kaderi alnında bilmekmiş



Kendime yanıyorum

umutsuz kalmakmış seni umut etmek

ilkbaharım sanıp yeşereceğimi hissederken sonbahar gibi sarartmışsın heryerimi

ben birlikte yüceldiğimizi sanarken yerin dibine gömmüşsün beni



Kendime yanıyorum

sen yalanlar anlatırken

ben doğrularıma katmışım seni

birlikte bir yuva kurduk derken sen kuyu kazmışsın hayallerime

ben her zaman sen sen derken

sen nefret etmişsin ben ben diye



Kendime yanıyorum

bir anlık düşmüşüm senin için ben uzun bir hikaye sanmıştım

bir ölüm ayırır bizi diyordum oysa sen çoktan benden ayrılmışsın

bir daha sevemem diyordun

yeni bir sevdaya bilmiyorum kaçıncı aldatmaya yelken açmışsın



Kendime yanıyorum

kendimi akıllı sanardım meğer ne kadarda safmışım

gerçek aşk bu diyordum herkese emin misin diyorlardı anladım ne kadar da inanmışım

bitmez diyordumda bayadır gözlerimiz kavuşmuyordu demek bu yüzden anlamamışım



Kendime yanıyorum

iki dünyamız bir olsun derdim oysa bu dünyada bir olamamışız

iki cihanda nasıl beraber oluruz ki demiştin banada olmayacağımızı nasılda anlamamışım

bir melek tanıdım bu dünyada diyordum senin içinde

içinde yatan o şeytanı nasıl bulamamışım



Kendime yanıyorum

herkesi yine kendim sanmışım

aşkın gerçeğini ararken yine adisine takılmışım

Özür dilerim dünya bu aşk deryasında banada yer var sanmıştım

bu yalan dünyayı Bu sefer gerçek sanmıştım.