El elalemin çoçuğu demez
Onlar kendi evlatları gibi bakar
El çoçuğunu alır yoğurur kendinden can katar
Onların bize kattığını hangi kantar tartar

Sen benimsin derler et kemik ayırmadan
Onu,bunu,şunu kayırmadan
Umut verir onlar bize umutlarımızı kırmadan
Gönüllerimizi örerler adeta görünmez bir tuğladan

Biz onlara emanettik daha emanet nedir bilmeden
Onlar büyüttü hayaller koydular önümüze hiçbirşey esirgemeden
Biz onlara birşey vermedik onlar verdiler herşeylerini karşılık beklemeden
Sevgi verdiler bize korudular bizi her tehlikeden

Bir aile gibi olduk zamanla
Anne,baba diyesimiz geldi o kadar anla
Sevgimiz bitmedi onlara zamanla
Biz o atanın izinden gelen erhan,şükrü,müjdat ve nicelerinin eseriyiz unutma

Bizim yolumuzda dönüm noktasıydı öğretmenler
Bize hayatı,yaşamayı herşeye inat öğretenler
Bizi biz yapan özümüze derinden işleyenler
İyiki varlar öğretmenler,cesur yürekler

Bugün biz varsak farketmez köşede,kıyıdaysak
Öğretmenlerimize minnettarız adamlığımıza mayalarını kattılar
Öğretmenlerimize minnetarız kötülerimize dur deyip iyiliklere saldılar
Öğretmenlerimize minnettarız başöğretmenin boşluğunu,yokluğunu hiç yaşatmadılar,aratmadılar

Öğretmenlerimiz hala yanımızdalar
Belki uzakta belki bir adım yakınlar
Birgün değil hergün kutlanası insanlar onlar
YÜCE ALLAH’IN oku emrini bize ilk tattıran onlar
İyiki varlar ve var olacaklar
Öğretmenler gününüz kutlu olsun tüm öğretmenler,hocalar
Bu kutsal mesleğe yeter mi dünyadakı tüm alkışlar.