İşte geldik geçiyoruz
Söndürdük o kızıl ateşi de
Biraz ah biraz unutkanlık
Azcıkta bıkkınlık bitmeyen telaşlar da

Yürüdüğümüz yol kadar büyüdük
Aynı bıçak yarasındayız
Kanıyoruz işte ufak ufak
Doğan günü basıp ta umutla yaramıza

Ne seyrine daldık afaki gururun
Ne güzele doyduk
Ucundan sevdik işte
Gece ızdırabın da
Sönük bir mum gibi tutuşan askın

Yeşil bir patika
Delip geçiyordu tüm şehri
Boydan boya
Sen gülüyordun gülüyordun
Meydanlarda çocuklar
Alı al moru mor elleri ile koşuyordu
Bağırıyordu ürkek güvercinler
Balık olsak balık

Bütün dert bölüşülüyordu
Gece uzadıkça uzadıya

Ve
Ben mahir değildim
Puslu havada ıslıklar çalan
Altımızda asfalt ..
Akıp giden hırsız zaman

Kimi ihanetse sever bu havayı
Ürkek telaşlı
Şarabı kırmızı olacak
Ben tutsam elinden
Akan yıldızlar duracak


Bir hiçlikti bu
Ruhta hiçlik
Süngüsünde kalp

Öyle korkak
Karnınla içinle sevmek gibi
Duyarak telaşını ölümün
Yaşamak adice

Karanlık yol boyunca
Titreşerek tutuşan
Sokak lambaları gibi
Duyarak onca yalanı içinde

Kendimi de kaybettim
Ellerim değil ellerinde
Gözlerine bakamam
O çakmak Çakmak
Emzikte çocuk gözlere yakalanamam

Kaçmak ta değil
Fikir orospuluğu benimkisi
Doğrusu
İyiden iyiye kendimi de satamam
Varsın zihinde taslansın
O kederli analık sevda
Çok değil insanlığına ölmek
Çok değil
Bir göz yasında
Tüm ihanetleri gizlemek