gürültü koparan toprak
üşür gün uzarken
gülün kuruyan karıncalarını
teslim alır taşınan
büyük hücrelerde uzatılan güllere
her hücresinde doğmayan umutlar
çökertilmiş imanı olmayan suratlar
yarına bir dirhem çürütür
ebeveyn tılsımında
büyük görünen kalemler sıkılır
aşk ki
bir başağın sezgisi kadar kutsal
bir çiçeğin yaprağı kadar tutsak
erdem kemiğin iliği gibi
nakli yapılmaz hiçbir norma

’tükür yüzüne celladın
hayının fırsatçının fesatçının’

bekleyen harcı tazeledi
bozdu hikmeti
taklaya bırakırken ölümü

kul’aç atar gemide
oynaşır yarışlar kapıda
düşünür timsahlar dimağta

korkakça yayılır rüzgar
destur alıp kaçırır treni
ipi kopardı bülbül simsarda

ifradından baş’kale takmış
sevgisiz kalma diye
etrafta gezinir mart(’l)ılar

harflerin dilencisi
yadırgar da burnunu
dilim olsa da peynir
br bu kaleme çevrilirim
hezeyana kapılırken
uyuklu’yorum...

gezgin imgeler...