Kısık ateş içimde
Sanki yanmıyor gibi
Demliyor beni

Etrafımda odun toplayıcılar
Ellerinde odunlar
Etrafımda dolaşıyorlar
Gözleriyle
Sözleriyle
Yakacağız diyorlar
Sanki insan yiyen yamyamlar
Ortada bir kazan
Demokrasi kazanı diyorlar
İnsanları içine dolduruyorlar
Etraflarında oduncular
Kazanı yakıyorlar
Medyatik tamtamlar
Huzurla raks ediyorlar

Uzaklaştım oradan
Uzaklaştırmak istedim insanları
Uzaklaştırabildiğim kadar
Bana inanmadılar

Cevabı içinde sorular
Kulaklarımda çınlıyorlar
Aklımı, mantığımı, irademi istiyorlar
Beni ben yapanları
Kazana atmak istiyorlar

Tanrı HEVA sesleniyor
ÇIKAR DİNİMİZ adına her şey mubahtır
Tanrı HEVA’NIN kutsal adamları
Kendilerinden emin yürüyorlar
Çıkarları için birbirini yiyorlar

Kaçıyorum
Uzaklaşıyorum
Kurban olmak istemiyorum

Gökteki yıldızlar
Kuşlar, ağaçlar
Derelerden akan sular
Yeryüzündeki otlar
Beni karşılıyorlar

Her gün güneş uyanırken
Yeni bir umutla beni ısıtıyor
Güneş geceleri benimle uyuyor

TANRI HEVA’IN adamları
Takip ediyorlar
Kazan, kazan, kazan diyorlar
Saklanıyorum
İçimizde yanan kısık ateşle
Isınıyorum

01.03.2014 – İzmir