Gökten yıldızlar düşse düşlerime
Dağlar yarılır dönüşür geçitlere
Ovalar oynar yerinden bilmece
Bulutlar yürür bilinmeyenlere
Yağmurlar değerken yüzüme
Fırtına alaboradır, çevremde

Asa,

Fikir kaynağı özümde
Bazen değnektir elimde
Güç olur toplumun mihenginde
Felsefe, insanlığın özleminde
Erdemleşir, Tanrı’nın elinde
Vahiydir, peygamberin sözünde
Bir inanç, Musa’nın hidayetinde

Yalanı görünce ejderha kesilir
Riyakârla karşılaşınca erdemleşir
Dağlara vurulunca, dağlar yürür
Denizlere vurulunca, denizler yarılır

Asa, aklımda, fikrimde, elimde, düşümde
Asa, hayalimde, ilkemde, düşüncelerimde
İnancım, erdemim, ilkem, benliğim kalbimde

Ey asasız zaman
İlkelerin bencillik kokuyor
Erdemlerin çıkar kokluyor

İnsanlık köle üç beş tanrıcığa
Tanrıcıklar oyunda insanlığa
Çekirge sürüsü, saldırıyorlar
Elleri kanlı içimizde dolaşıyorlar
Uydularından bizleri seyrediyorlar
Evimizi, barkımızı, ocağımızı deliyorlar
Aklımızı, irademizi, düşlerimizi çalıyorlar

Ey asa,
Seni değnekten ötede düşünmeyen
Garip kalmış gönlüme fikir ver
Sen mucizelerin fantastiğinde kaybolduğundan beri
Asasız kalan toplumlara aydınlık ver
Karanlıklar delinmemiş gökyüzü, simgesi ben
Çağ yerin dibi, çöplüğünde gezinen ben

Sağımda, bencillik, çıkar, hırs, dünya talan
Solumda, inkâr, felsefe, bilimsel yalan
Aynı masada, idealde, düşte birleşmişler
Bütün dünyayı çıkarlarına birleştirmişler

Turi Sina, öyle bakma bana tepeden
Hani? Bağrında ateşini görmedim ben

Ey asa, çek elini düşlerimden
Hayatım ol, kendi gerçeğinden

Düşümde mucize kaldığın yeter
İn artık yere, kalbim seni ister

15.07.2009 İzmir