Bir şiirin ellerinden tutarsın
gözlerin yağmur olur kalbine yağar
acıdan çatlar dilinde sözlerin
yine de konuşamaz susarsın
boynunu büker içinde cümleler
kanadı kırılır solundaki güvercinin
kalır öylece... mahsun ...


Terlese de avuç için, üşür bedenin
taş kesilirsin
içine bir sancı dolar
ağlamakta ne
bulutlar bile acır haline
olmaz böyle dağılmak
bu senin bildiğin gözyaşı değil
kirpiğine konan bu hüzün başka...


Yetmez hiç bir an unutturmaya
oysa onu yaşamak başlı başına zaman
ve zaman sadece onunla zaman
onsuz geçerken canı ağrıyan ...


Ama bilirsin
baharın yeşili gelmeyecek bir daha
sende mevsim yaz
gözlerin güze bakmakta
onun her bakışında ise mevsim çiçeğe durmakta


Bir yanın su olsa da bir yanın ateş
yakmasın diye ellerin
un ufak olsa da kalbin
arkadaş der uzaklaşırsın ...

1 MART 2014

06:30


Arzu Karadoğan