Kırgınım sana
Ve gittiğin an kadar uzak...

Bir yalana yorulmuş yüreğim bunca zaman
Aklımı ezen bir düşe kanmış gözlerim
Kalbimden izlerini silemeyecek kadar...

Kızma unutamadıysam
Yüreğim bir tek sana yavaşladıysa bu kadar
Sen bana yorulma diyeydi yâr...
Bir gün olsun yüreğine değmedi sözlerim
Anlatamadım beni sana
Yenildim işte aşkına...
Şimdi hüsranıma kapansa da kirpiklerim
Ağlamak neye yarar?
Seni düşürür mü gözlerimin payına?
Canıma ziyan gidişin üşütürken bedenimi
Yitirdiğim takvimlerde döner mi gün eskiye?
Isıtır mı ellerimi?
Girer mi kırık kapılarımdan bir daha
Adını bilmediğim umutlar ?

Bundan sonra sevmesem ne çıkar ,
Sevsem ne anlamı var?
Oysa
Gönlümün hateminden aşkına uzanan eldim
Görmedin vuslatına kurulu yüreğimi
Varlığına kanmadan,bıraktın yokluğuna...

Gidişin nasıl da devirdi içimdeki dağları
Üzerime yıktı sanki yaslandığım duvarları
Bağrımda açtığın yara uçurumdan bile derin
Anladım ki ,kalbinde yokmuş benden yana emelin...

Şimdi hasretin günün yüzünde hain bir tokat gibi
Merhametinden ırak, ağlatıyor geceleri
Kirpiğim bir dilenci ,el açmış uykulara
Yastık gözyaşıma eş
Yâr etmiş gözlerimi karanlıklara...

Tükendi takatim, koptu can ipim
Bu kaçıncı gidişin ,beni benden edişin ?
Ruhum tende titriyor bir kuru yaprak gibi...

İçimde senden kalan beyhude bir bekleyiş
Geride kalışımın gözleri ,küskün ve ıslak
Reva mıydı bu bana,ey beklemediğim aşık?
Yoruldum inan ki yokluğunla yarıştan
Gelmeden gidişine ,yetmiyor gözyaşım bak...

Gittiğin günden beri yüreğim geçti kendinden
Mutlu ol ey sevgili ,kazandığın zaferinden
Göğe yükselse de ahım, beddua etmem sana
Dilerim yanmasın kalbin,aşkımın vebalinden...

Öyle büyük sevdim ki seni
Unuturum demeye dilim varmıyor amma,
Bil ki ahd-ı yeminim var adını anmamaya...


/Artık mevsim sonbahar ,yakıp geçti ömrümü yaz
Ben seni yazdım yüreğime, sende yüreğine bu hazin sonu yaz.../

21.09.2012


Arzu Karadoğan