İletirim bütün iyi temennilerimi
kendime yabancı yapanlara beni.
Giyinirler toplama bilgisayar gibi
örterler muşamba suratlarına geceyi...




Yıllarımı harcadığım içim-dışım birdi
ayaklansa Yahudi lobisi
bitiremezdi bir celsede işimi...



Desibeli yüksek kahkahalarım
yayılır kalay makamında...
Sıfırın altında sırça ruhum
gezerim Azer Bülbül kıvamında.
Bakarım utanarak içimdeki yaraya.
çırılçıplak bir aynada titrer içim...



Sanırsınız kaldım sokakta
alkolik kocam yüzünden beş çocukla...
Vallahi parçalanır içim
tel örgüler takılır alnıma.
Savaşacak gölgeler bırakmadılar bana...



Yüreğimde hep tırnak izi
burnumda hep rutubet kokusu.
Harcandı sevmek-sevilmek adına hayat
yıkılır kaderin cilvesinde
yere basmayan hayaller bir bir...



Yorgun bir savaşçı asılı durur
yüzümdeki çizgilerde...
Ayakta bütün hücrelerim
yol ayrımında söyleyemediklerim.
Ağır bir ders senden kalan
hayallerin üzerine inşa edilir beklemelerim...



Sahi neydi hayaller...


Yağmurun yağması mı?


Damlaların yüzüne vurması mı?


Pencerenden içeri dolan toprak kokusu mu?


Ya da ıslanmayı beceremeyen cenabet ruhumuz mu...


Oysa;
Koymuştum hayatımın merkezine seni , çemberden içeriye girmek çok mu zordu...





Ferda Özsoy