Bir seher vaktinde
anne.!
tebessümleri bırakarak,
bu şehrin kaldırımlarına/
gidiyorum....
Ardıma bile bakmadan
buz tutmuş kaldırımlar
sakalları buz tutmuş ayazda,
bir bankta uyuyakalmış adamın...
Şefkat nedir? Aşk nedir? Sevmek nedir?
bilinmiyor buralarda anne.!
ölüm insanın yanıbaşında,
bir bankta / bir kaldırım taşında
anne.!
Bu şehrin kaldırımlarında
üşüdüm...
üzüldüm...
ve ağladım dün yine.
gözlerindeki sıcaklığı,
yüzündeki sevecenliği,
mutluluğu,
o tatlı gülüşünü / babamın,
özlediğimde anne ;
belki birgün geleceğim yanınıza
ve şimdi gidiyorum...
Bana ait olmayan bu şehirden
acılar bırakarak,
ağlamayı öğreten /
karanlığın gizemine,
sevdaların rengine
gidiyorum.....
gidiyorum
hoşçakal.!
Benim olmayan şehrim,
hoşçakal.!
gece ayazım,
yürekte sızım hoşçakal..
Hoşçakal hiç tanımadığım insanlar..
benim olmayan aşkım hoşçakal
hoşçakal..yeryüzünden, yanıbaşından /
bir canın daha eksildiğini farketmeyen ;
işine gücüne koşuşturanlar...!!!?