Vurma leyli taşı kuluna
Serçe çürüğü sılama mı yahu, garezin?
Zülfü kırağı çocuğu yediler – sorma işte!
İyi huylu sever imiş de, köylü çırağı teranesi
Sevdanın başını yardılar.
Sen uyu!

Doğunca kurşunlamışken yılkı yüreği
Ne gereği var da, ateşe boğdun aklını?
Yansın, kendi hâline bırak!
Zehir zıkkıma doysun!

Güzel imiş de, bakar imiş sevabına
Namusu mu çizeyim şu kitapsıza?
Hakkına razı olmak ha – o da neymiş!
Adaletin terazisi bozuk
Yemişim hükmünü!

Yıldız kaysa, anlarım ki senden değil
Çünkü onca derviş var gökte - ne idüğü belli değil
Çarpar yere de bir gün – kim bilir kime düşer
Ne çıkarsa bahtına, adam körmüş işte
Baksa da deli deli, ermiş dersin.

Sanki eğilse, kuytuya düşermiş de sinem
Deryalara yağarmış taşlar – külahıma anlat!
Yanan yanana imiş ya devran – tereleylim
Çöller kurudu da, sönmedi - kahrolası!
Sürüm sürüm süründürdü!

1 Ofay 2014