elimde papatya renkli şırınga
kuramsal bir dâire çiziyorum şuraya
kulağımda eski zaman şıngısı
üç kere vuruyorum tahtaya
sürüyorum tüm paramı
on dört numaraya


ne yalancısın sen
kötü şansın kumaşı iyidir diyen zevat
sonsuzluğa kurmuştum oysa zarları
şimdi kaç bed nefes vurmuştur
tamam ilk sessizlik değil bu
kendimi kandırmam aynamla
şimdi ölmek zamanı
ki kurumuş sevgili ağacı!
yine ilkesizlik çıktı bahtıma
ne kadar zorlasam da tahtıma



ağaç kabukları tu kaka şimdi
unutmuş alfâbeyi
soy-sal paylaşımlar moda
sevgili konu mankeni
sevmek dilden uzun atım-mancınıklı-
şubat marta ne kadar borçluysa
kısa pantolonlu çocuklar bile
aşktan o kadar alacaklı!


cenk atıyor Face’lerde
bilirkişi âyetleri
yüzlerde maskeden yer kalmadı!
sezgileri güçlü bir nesil ardımızdaki
biliyoruz bal gibi
aşk; öncekiyle sonraki arasında bir yerde gizli
nihâyetinde, sezgileri güçlü milletiz
sevgileri hörgüçlü


adını hiç zikretmeden
bir çiçek sunsaydım keşke sana
burjuva sargılı bir gül
on dört oktavlı bir öpücük ya da
her gün unutsaydım keşke seni
bir gün hatırlamaktansa!



ToprağınSesi



.