kırık havalı ayrılık sonatı bu
çatlaklardan sızan biraz gam hepsi o
her şey yerli yerinde şükür
şükür sadece doku ezikliği!
iyiyim ben
sadece sezsizlik soluyor dizeler
geçer birazdan arada öyle olur
öyle olmalı
içerde kilitli kalmış ruhum
çözülür bu düğüm
dibini unutur mu hiç mum!

gelir yine
döner yurduna
biliyorum
biter bu kavrayış bozukluğu diyorum
bu irice pas payı
kucaklar yine sımsıkı yaşam ağacım

bilmezsiniz siz
uzun yılların tırnakları var bu bedende
bitmez, bitemez böyle orta yerde
diner elbet parlamış atlar gibi rüzgar
at elinden o makası zaman, at
içimde gölgeler büyüyor!


köreldi mi gözlerin deklanşör
sağır mı oldunuz şarkılar
ürkütmüyor mu sizi de bu suskunluk
bu ince cerahat
kolay mı
bir çırpıda koca tarihi tahrif etmek
unutmak


gece olmalı oralarda
yıldızlar uyuyor!
ya da ara vermiş sinema
biter birazdan
işte duyuyorum alkışları
.
.
boş bir aksiseda kalıyor geriye
âniden kaldırınca kilimleri
ondan olmalı
ki; tepeler dağlardan hep alacaklı!

asfalt bile dayanmıyor suya
içine oturuyor insanın zamane filmleri
anlatması faciâ
bu târifi zor manayı
zaman ne acıklı!




ToprağınSesi





.