Dünya yansa! Kopsa da kıyamet
Ne var ki, buna alışmadık mı?
Bir can var ki bizde, Allah’tan emanet.
Kopar onda her gün başka kıyamet.

Ağırmış dünyanın yükü, çok ağır.
Göz görür ama can mı dayanır?
Her köşede bir can, yanar ateşte.
Kimse yok! Herkes kör! Herkes sağır!

Ona değmeyen yılana, bin yaşa dermiş.
Dönünce karanlık, köşeyi eller paşa dermiş.
Bencillik dağları altında ezilince canlar.
Bu dağlar yıkılır bende, kopar kıyamet.

Bilinmez mi? Her can Allah’tan emanet.
Sevgi, saygı bu cana, var mı bunda bir zahmet?
Zor olan neden kolay gelir, bu insanlara?
Oysa. Sevgi tek sığınak, nefret bize kıyamet.

Sura üflendi mi yok’sa, neden herkesin kulağı sağır?
Dünyanın çivisi çıktı diyorlar,
Bu yüzden mi yükümüz bu kadar ağır?
Bir umudun, gölgesinde dinlense canlar.
Yarın bulur bizi nasılsa, başka kıyamet...