AĞLADIM

Bir dakikaya, bir ömür, sığar mı derdim?
Bir an bile yetermiş, başa geldi öğrendim,
Bir zalimin hükmüyle! Silindi ömrüm
Zulüm pınarından, içip ağladım.

Hiç eliyle ateşi, tutar mı insan
Tutarda, yutarmış, bilsen!
Densizin dilinde kemik yokmuş.
Acı sözleri yutup ağladım.

Bir adımlık yol, Fizan olurmuş.
Orada insan, yalnız kalırmış.
Sarp kayalar bile geçit verdiler ama
Taş kalplere başımı, vurup ağladım.

Bu yokluk adamı öldürür, derdim.
Yokluk yıkmazmış, çok geç öğrendim.
Tok karınlarda vicdan, aç gezermiş.
Ben onlardan çektim, çektim ağladım.

Bu gün, hiç kimse yoktu burada,
Yine geldi dertler, çöktü omzuma.
Güç yetiremedim, vurdular daha.
Bende dayanamadım, saydım ağladım, döktüm ağladım…
RESİM: FİDAN DAĞ




Mükemmel anlatımı severek okudum
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
Saygılar................