güne gözlerinden başlarım mevsim değişir
senin her baktığın çiçek her dokunduğun bahar
içinden bir yer tutarım güneşli ferah ve büyük
bilmediğim ne kadar kuş varsa dallarımdalar

gözlerim deyip geçme bana bulut bana yağmur
bir ömürlük nefes bana bir özgürlük türküsü
suyun çekildiği toprak olurum kaparsan eğer
açarsan kumun çekildiği denizlerin öyküsü

gözlerinden başlarım güne tanımlar değişir
şehirler benimle yürür sokaklar parklar
bir virgül bile ekleyemem bu akışkanlığa
gayrimenkul kelimesi tedavülden kalkar..

başlarım güne gözlerinden bir şiir başlar
bütün sonsuzluk terimleri bitmeyen yazlar
ormanlar dolusu sevinç gökler dolusu erinç
ve daha neler sığar heybeme kim ne uyaklar

ah bu soysuz düzen bu kavanoz dipli dünya
sen açınca gözlerini aydınlanır da yaşanır..
sınırları boyunca düşler uçururum sonra
ne yoksulluk kalır içinde ne ölüm ne de kahır

Volkan Aksal