3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1090
Okunma
Duvarlarımı eritiyorum
Gözyaşlarımla yavaş yavaş
Zormuş büyüdükçe hayat
Kuruyan dallarım vardı
İhtiyacım olan su ve havaydı
Çok susuz kaldım
Artık mahsun etmeyin beni
Yeşillenecek dallarımdan
Bırakın yapraklarım açsın özgürce
Esintilere bıraksın kendini
Köklerim dağılsın dört bir yana
Toprakla ayrılık olmasın hayatımda
Bu kadar savrulmuşken kırmayın
Dallarımı bırakın doğayla bütünleşsin
Güçlensin bedenim, fırtınalarla savaşsın
Eğilsemde bırakmadım toprağımı
Yaşamak mücadelesini
Her büyüyen fidan gibi
Büyümeye hakkım var
Onlar kadar kolay yetişmesemde
Verimsiz toprak içinde yetişmek
Sıyrılmak amacım
Cevap Yaz