13
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1974
Okunma
İstanbul’da Bir Dem…
aşkın fanusuna hapsettim bizar dilimi.
ne yaşadıysam “yas”ladım hafızama!
susturdum beni konuşalım dedikçe.
siyah beyaz bir tablo oldu sonunda susmak…
makas değişikliğine girişince bakışlarım,
dalgalanan biri oldum İstanbul’da…
inanmadım bir silkinişte geçen hiçbir aşka;
unutulmaktan çok unutmaktı belki de korkum.
herkes ilk göz süzüş, ilk bakış diyordu da;
en güzel bakışım oldu hep son bakışım.
ilk bakışımı sordum İstanbul’da…
hey gidi cancağazım, vefalı esmer kalbim!
anılarımın beşiğinde sallayıp büyüttüğüm,
bir yanı şark köşeli hazana vurgun dostum.
bu kaçıncı sevdadır demir alır candan.
eski halimizi aradım İstanbul’da…
hidayet dal/Can Sokağı Lambaları
Cevap Yaz