Çekerim çekerim, damla su gelmez!
Kurumuş besbelli kuyu birader...
Çıkrığı çekenler hak hukuk bilmez!
Kuraklık kapladı köyü birader!

Susuz bıraktı bak halkı, haneyi!
Yağmurlara buldu tüm bahaneyi!
Kuruttu toprağı, yoldu taneyi...
Metelik etmezmiş huyu birader!

Oturmuş pınarın tam da gözüne!
Koklatmaz kimseye, bakmaz yüzüne!
Rabbena, hep bana, hepsi özüne;
Kendine çevirmiş suyu birader...

Agop’ un kör kazı, ne versen yutar!
Haramla helali görsen bir tutar...
Süt görünmez oldu, öyle su katar!
Görmedim böyle bir soyu birader!

Tüketmiş ambarı, boşalmış kiler.
Bakınıp duruyor hep bizimkiler...
Kendi keklik gibi öyle sekiler!
Uzunmuş kolunun boyu birader?

Tesettür, mesettür, aslında hava...
Tüm ayrıştırmakmış güttüğü dava!
Kim alıştırdıysa bunları ava?
Topluyor ne varsa oyu birader...

Görsen neşesinden olmuş dört köşe!
Kırıyor, döküyor, işe bak işe!
Kurulmuş koltuğa kapalı gişe,
Balkonuna kurmuş toyu birader...

Millet aç bi ilaç, durmaz aş arar!
Hırsından atacak sivri taş arar!
Uyandıracak bir can yoldaş arar,
Diyorlar; "sen biraz uyu" birader...

İlk başta az buçuk yürüyordu at!
Ortada kalmadı ağızlarda tat...
Sonumuz karanlık, görünen afat!
Ark yaptı ampulün duyu birader!

Antalya-2014/02

TDK:

toy: ziyafet, düğün, şölen...
aç bi ilaç: sürekli aç ve bakımsız olarak...
ark yapmak: elektrik tesisatının kısa devre yapması...