Yazmak istemedim aslında bu sefer
Bilsen ne çok zorladım kendimi….
Nasılsa bilmeyeceksin hiçbirşeyi.
Nasılsa görmeyeceksin beni.
Kalemim doldu bu sefer gözlerim yerine
Mürekkebim sen diye akıttı beni….

Özledim seni yine ama
Bunları yazmayacağım bu sefer
Uyumadığımı aklımdan çıkmadığını
Ölsem de unutamadığımı, belki unutmayacağımı falan
Yok bu sefer bunları yazmayacağım
Nasıl olsa bilmeyeceksin ne yaşadığımı…

Kaç kere yazdım, sildim seni
Kaç şiirim aynı şeylerle dolu
Kaç defa da yazamadım, silemedim de
İçim bilsen ne kadar da dolu
Saklamayacağım seni bu sefer satırların arasına
Biri okursa da anlarsa diye korkmayacağım eskisi gibi
Yazmayacağım bu sefer ben seni, Sen gibi…..

İçimde bir boşluk var
Ama bunun adı sen değilsin benim…
İçim ne kadar boşsa, işte o zaman O Ben’im
Bomboşum sensiz
Boşlukta gibiyim,Yokuşta gibi
Ne bir adım atabildiğimsin ne de geri döndüğüm
Ne yaşadığım belli ne öldüğüm
Bu kaçıncı düğüm içimde çözdüğüm….
Çözdüğüm çözemediğim,
Dönüp dolaşıp vardığımsın
Yokluğumsun içimde bir o kadar var olan
Var ya Sen
Bir varmış bir yokmuş masallar gibisin….

İçimde bir şey var biliyor musun,
Nerden bileceksin gerçi sen,
Boşver bilme ben de bilmiyorum ki o ne
Ne ise Sen diye diye tüketti O beni

Tüketti aşk beni,Şükür ki tükendim
Aşk….Allah-Şükür-Kulluk diye yazıldı kalbime
Ya Sen, sen nerdesin biliyor musun sevdiğim
Tam orta yerindesin aşkın
Sen….Aşkın şükründesin

Şükürsün sen Bende
Acı da olsan ah da olsan
Allahtan gelen imtihan da olsan
Keşkelerimden sıyırdım seni artık
Şükrüme sakladım
Şükrettikçe büyüdün içimde…
Sen büyüdükçe aşk büyüdü,
Sen büyüdükçe şükrüm büyüdü…büyüdüm…
Büyülendim sanki….

Ah aşk….
Üzerine kaç şiir kaç şarkı yazılmıştır
Yazılmıştır yanılmıştır kaç ateşte de anlatılamamıştır
Kimsenin derdini bir Başkası çekmiyor ki…
Herkes kendince, nasibince bil ki Aşka atılmıştır

Aşk kimine göre sadece bir kelime
Sevmek yetiyor gibi görünür Kimine
Yetiyor mu dersin Sadece sevmek aşk için
Elbette yetmez bilesin…
Elbette yetmez….

Aşk…Sevebilmeye teşekkürdür
Aşk kalbinin çırpınışlarına tevekküldür
Sabrın tükendiği, Sabrın en tatlı meyvesi
Seni, beni, bizi tüketip O na dönüştür…

Kendinde olandan vermek dağıtmak
Taşmaktır aşk…Kendinden başkalaşmak
Kendine varmak,farkında olmak
Ve Aşkın zekatıdır şükür….
Aşk belki biraz da nefsinden hür,
Yanmak sönmek, etmektir, kendini kül…

Anlatamam ki ben Aşkı Sen le sevgili…
Sen Aşka bir vesilesin kalbimde
Ona varmakta ben bile olamayacaksam Benimle
Senle olmuş benle olmuş, Önemli mi sanki…

Sadece özledim…Ama yazmayacağım bu sefer
Yakınmayacağım…
Anlatmayacağım içimdekileri Eskisi gibi….
Biliyorum ki seni bulsam da
Dindiremeyeceğim özlemimi…

Sen gelsen de, beni bilsen de belki bulsan da
Biliyorum hiçbir şey değişmeyecek ki
Seni ilk gördüğümdeki ben değilim ben artık
Sen gelsen de beni bilsen de ,
Belki sen de beni sevsen de,
Duam ın sadece Biri kabul oldu der sevinirim
Sadece sevinirim….
Ama Asıl sevdiğim, peşinden koştuğum, en çok korktuğum
O’nu kaybetmek…
En büyük Duamdır DUA edebilmek….

Duam gitmesin dilimden,Kabul olunsun sevineyim
Şükürle doluyum belki ama
Dua edebildikten bir gün kabul olunduktan sonra,
En önemlisi Senden çok O’na güvenebildikten sonra
Dua Sen olmuş, ben olmuş,Biz olmuş Çok da önemli mi?

Hatta Dua edebilmek en büyük dua iken
O sana Buyur Kulum demişken
O aşk içine düşmüşken
Bu Sen olmuş, bu ben olmuş
Bu biz olmuş çok da önemli mi..

Aşk…Seni yazmayacağım artık eskisi gibi…
Çünkü hiçbir şey aynı değil iken
Sen de ben de aynı kalamadık eskisi gibi….
Şükür….Aşk….
Aşk en büyük varlık, Aşk en güzel yokluk
Aşk….Allah, Şükür, ve kulluk….
O ….Aşk…

EDA CEZAYİRLİ