Gün gelir,
Hayatın tam da orta yerindesindir
Yani Öyle olduğunu zannedersin.
Heyecanla umut dolu, bir ünlem koymak istersin
Başına O Gizli cümlenin.

Ama öyle bir tokat ki ,beklenmedik,
Ufacık bir nokta. Sadece bir tane.
Öylece istemeden,ansızın gerlir...

Sessiz..Son bir tane.
Üstüste gelseydi dersin, belki razı olurdum.
İki nokta üstüste gelseydi.
Açıklaması olurdu belki.
Dertlerim gibi, iki nokta bari üstüste gelseydi.

Üç nokta gelse idi Eğer yanyana
Devamı gelirdi,belki de cümlenin.
Yorumlayabilirdin o zaman belki istediğin gibi
Hem tek değil ya, bil ki yalnızlık çekmezdi
Seninle kaderi aynı,yalnız bir nokta
Hiç yoktan ömrüne düşüverdi.

Devası olmayan
Bir derde mi düştüm sanıyorsun
Hayır...
Her nokta büyük bir harfin başlangıcıdır
Yani noktadır harfi büyüten.

Birşeylere nokta koydukça büyürsün kendi içinde
Noktadır kelimeleri birleştiren.
Anlam kazandıran.

Ama anlam kazandığı anda biter kelime.
Büyür cümle olur
Sonra O cümlenin ardından
Yepyeni harfler türemeye başlar
Ve Yepyeni kıpırtılar...

Nokta ile değişir harflerin rengi bile
Kulağa daha hoş daha ince gelir.
Harfler kelimeleşir birleşir
Yine bir nokta ile hayat bulur son bulur....

Küllerinden doğmak gibidir nokta.
Nokta nokta küller yağar üstüne

Aşk dediğin öksüz bir kelime....
Hep yalnız hep başka yerde
Cümleleşir Cümlesinin cürmü ile
Bir Tek nokta ile Anlam kazanır,
Bir nokta koyarsın Aşka cümle olur

Nokta da yalnızca bir iz tek başına
Aşk ile birleşip o da,
En kısa ama en anlamlı
En derin cümle olur....

Her insan o cümlenin şairidir
Aşk biter....
Ve elinde kırık dökük cümleler....
Ve tamamlanamamış onca şiir kalır...

Şiir enkazıdır insan..
Doğar her şair işte O enkazdan
Herşeye bir nokta koyarsın da
Bir Kendine sahip çıkamazsın
Yerin yurdun Ondadır...
Sen bile kendi gönlüne misafir...
Sen yalan, herşey yalan...
Gerçek ise SON noktadır...
EDA CEZAYİRLİ