Bendeliğin geliyor gözlerimin önüne
aklım sendeliyor
düşüyor kalem önüme
titreyen gönlümden
gönüllü bir poyraz esiyor
acemi kışlarımı yakalıyor başımdaki duman
bacalarımdan giriyor ecelim hak olan
ölüyorum
sönüyorum sensiz
çoğu zaman uzağında
aklımı silkeliyorum

çoğul zamanlar uyduruyorum mısralarımda
ismini vermiyorum sorgularda
tüm Filistin askılarında hatalarım
benim deyip asılıyorum darağaçlarında
kendi tabureme
yine kendi tekmelerimi vuruyorum
ölüyorum
can veriyorum sessiz
çoğu zaman sürgününde
aklımı yitiriyorum

eski bir türkü gelip dilime dolanıyor
eksik çoğu sözleri
kokunla tamam olacağını biliyorum
olmadan olmuyor vardığım yerler
yoksun ya yoksunluğumsun işte
"kadınım" dediğin her seherde
kuşlar gömüyorum
gülüyorum deliliğime
çoğu zaman
saçlarımın tellerinde
asılı duran nazarlarınla
kederi kaderinde öpüyorum...

A.S.R.A.N.