1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
972
Okunma
bir horasan ipeklisinin üstüne serilir
bütün mevsimler, tüm renkleriyle
gecenin her vakti ve sonsuza kadar
kulaklarımda sevdayı giyinmiş bu ses dolaşsın
ellerime bulaşsın ellerinden gökkuşağı
aynı pencereden seyredelim dışarıdaki telaşı
karışalım kalabalığa korkusuz
bütün umutlar gözlerimize yerleşsin
aynası olalım aynı düşün karşı karşıya konulmuş
adımlarımız aynı ritime sarılsın
yüzlerimizde ilk karşılaşmanın mahçupluğu
sesimizde titrek bir rüzgar salınsın
aynı ürpertiyi duyalım sessizce
karaköy rıhtımından istanbul’a bakarak
günbatımı denize düşerken o kızıllık
yalnız sen ve ben kalalım
silinsin bizden olmayan bu uğultulu kalabalık
o ki yalnızlık utansın bizden
kopacaksa kopsun şu fırtına
artık aşk, müthiş dalgalarla gelsin denizden
30/01/2014
istanbul
ali rıfat arku
5.0
100% (3)
Cevap Yaz