Kolları bağlı hayatın
..Çürüyüp gitmekte
içimizdeki saklı duygular
..Kundaklanıp kaldılar
yılların beşiğinde akşamlar.


Kenar süsleri karanlık günlerimizin
.Gençlik ikindileri,
hala bir çocuktuk aslında
büyüdüğümüz den beri..


Biraz daha kısalıyor
öncekinden her yıl.
.. Yoksa daha mı hızlı ilerliyor
zaman denilen kör olası şey
yaşlanmakta iken insanlar..


Ovmalı günleri
,gümüşleri, bakırları.
Ahşaplara cila sürmeli.
.Vira ovmalı umutları.
. Sonra köşe başındaki tezgahtan
bir demet çiçek almalı
öyle başlamalı akşamlara.
. Veya bir sap çiçek mi taşımalı
ağzımızın kenarında rengarenk
O güzel renkler vursun diye
retinalar da ki puslu bulutlara ...

Uçurum duygusundadır
Öyle yaşanmakta hayat.
Hala bir umut var mı dır diye
çıkmaz bir sokağa benzer
avare avunmalar
Asılır kalır vitrinlerde

Kartpostallarda her şey öylesine hülyalı
. Umutlar kiralanmaz asla
..Kullanılmış olmamalı siparişlerimiz.
. Birbirinden uzak gidiliyor olsa da

Daha vakit var diye
,yaşarız sanırız hepsini toptan.
. Oysa emanettir sandıklarımız
içlerinde kilitli onca şeylerle.
. Günü geldiğinde
kayar gider avuçlarımızdan
.. Gelin yaşanır olsun umutlarımız !!!