Ağlamak nafile gülmek imkansız
Canımdan bezdirdi yokluk sancısı
Gurbet ellerinde kaldım mekansız
Aç susuz gezdirdi yokluk sancısı

Gönül bağlarımın gülleri soldu
Yüreğim her türlü dertlerle doldu
Kırk yıllık dostlarım yabancı oldu
Gönlümü ezdirdi yokluk sancısı

Çaresizlik beni getirdi dize
Bana gelen dertler gelmesin size
Umut gemilerim battı denize
Dalgada yüzdürdü yokluk sancısı

Bırakmaz yakamı yokluk illeti
Yıllardır çekerim ben bu zilleti
Darlığa düşürme Rabbim milleti
Arzumu yazdırdı yokluk sancısı

Ömrümü bitirdi çektiğim acı
Ölürsem sen beni unutma bacı
Tabipler dolaştım yoktur ilacı
Mezarım kazdırdı yokluk sancısı

Bilmem su yerine zehir mi içtim
Garip Zeki der ki kendimden geçtim
Bıktım yaşamaktan ölmeyi seçtim
Kurşuna dizdirdi yokluk sancısı

Zeki TOMBUL