Ah Diego,
Göğsümde kaynayan süt aşkına
Affetsin Tanrı bizi…



Kâğıtları okşasın nefesi
Solgun resimler arasından çıksın gülüşü
İçimde kıvrılan kederi de alıp götürsün
Beni de götürsün Diego



Soğuk bir neşter yarasına boğulmuş gözlerim
Kan kaybında ..



Ellerim bir cinayete ortaklık ediyor
Buğday taneleri asılı kirpiğime
Serin bir yele kurban gidiyorum



Yeşildi Diego
Yemyeşildi onun gözleri
Kozasında minik bir tırtıl
Yamaçlarımda kanat açacak
Çiçekten çiçeğe konacak



Ah Diego
Sessizlik…
Göğsümde bulduğu her boşlukta
Koca bir çığlığa koşuyor



Avuçlarım kara kış
Ayaklarım isyan
Her adıma küfrediyor yüzüm
Her adım ayrılık



Ölümü öpüyorum
Öyle, soğuk
Öyle, hissiz sevişiyorum kendimle
Sağırım hayata
Üstelik dilsiz



Sesim yok Diego
Sensizlik
Sessizlik
O
Sensizlik




NURGÜL OCAK
02.02.2014
18:25