Ayrılırken bu muy du bana söylediğin son sözün

Ölümde var unutma !

İstemesende mutlaka dönersin özün.

İste o zaman yüzüme bakmaya olmaz yüzün,

Durum ayrılık,duygular karma karışık ,

Bu günkü insanlık buna zaten alışık,

Etrafta bir birine bakan yüzler,ortada bir hüzün.

Bu son söz son karar, çok iyi düşün.

Ben tarif ve tasvir etmesemde durum açık,

Bu devirde insanlar, ya deli ya kaçık.

Söylüyorum işte bunları görmüyor mu gözün,

Görmüyorum diyorsan arkana bile bakma çık.

Dünya malı dünyada kalsa da , kar etmez

Kandırır çoğu insanı çoğu bunu fark etmez.

Seninde istediğin dünyalık ise al hepsi olsun sizin,

Hayatımdan öyle bir çık git ki........

Adını bile hatırlayabilmem için....

Yüreğimde kalmasın ayak izin.



Her zaman ihtiyarlar beklemez cam kenarında , cam kenarında beklemek te ihtiyarlatmaz insanı ! İnsanı o cam kenarına mahkum eden düşünce ve beklentiler ihtiyarlatır. Camın önünde beklenen birisi yoktur aslında , beklenildiği sanılandan beklentiler vardır aslın da. O beklenti bekleyen için ne kadar büyük ve zor ise bekleten için o kadar küçük ve basittir. O BEKLENTİ SEVDİĞİNDEN BİR HABER DİR ,BEKLETEN İSE BUNDAN BİHABER DİR....... camın önünde her zaman ihtiyarlar beklemez ama camın önünde beklemek ihtiyarlatır insanı....(acizane tecrübeyle sabittir.)

Ahmet SIRDAŞ
31 Ocak 2014
KÜTAHYA