Padişahım nerdesin fermanına kurban olayım.

Gel gör halimizi Ey ecdad!
Dalgalanan bayrağa kalmadı hürmet.
Gidiyor ahvamın, yolun sonu bed-bahd.
Padişahım nerdesin fermanına kurban olayım.

Sen ferman buyur ağızlar mühürlensin
Tarla ekin vermeden gazaya çıkılsın
Şairler, sana kaside u gazeller sıralasın
Padişahım nerdesin fermanına kurban olayım..

Ne hak var ne hukuk…
Ne aşk var ne meşk…
Ne edep var ne ahlak…
Padişahım nerdesin fermanına kurban olayım.
Sen ilim deryasıydın ummanda
umman sende bir derya
Aşktın padişahım, Aşk!
Padişahım nerdesin fermanına kurban olayım.

Hz. Peygamberin duasını almıştın
Hz. Allah’ın melekleri ardın sıraydı
Edirne’de, İstanbul’da…
Trabzon’da, Mora’da…
Senin şanın yükselirdi arşa.
Padişahım nerdesin fermanına kurban olayım.


Nerde izinden yürüyen o gençler?
Hâya sahibi Osmanlar,
Adalet emiri Ömerler,
Kurda, çakala yem olmayan Hamzalar…
Ruslara yenik düşmeyen Analar…

Hani nerde Asım’ın nesli?
Hani nerde o Ümmet-i Muhammed?
Hani nerde karıncayı ürkütmeyen Süleyman?
Hani nerde camiyi hınca hınç dolduran o Ümmet-i Muhammed?

Padişahım nerdesin, fermanına kurban olayım.

İbrahim Halil ÖZLÜ