0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1192
Okunma
hayat,
kendini beğendiği ânlardan kopmuş
dağıtırken saçlarını
devasa bir aynanın sırına sıvanıyordu zaman
büyüyordu gözbebeklerim,
aşk haramilerinin zılgıt çektiği
kaldırımsız loş sokaklarda
sanrılarımda seğirtirken suna boylu
yer çekimsiz yüreğimin eşiğine takılmış
hasretime düşmüştü
ve
çalınmıştı
viraneliğin paslı anahtarı
işte,
o gün bugün
mevsim-i güzüm
gecelerce,
onarıyor umudu
silüetini çizdiğim
duman duman tütün
sözüm kısa flu yollarında ömrün
esinsiz şair bulutlarına küsmüşüm
nâtamamdır vuslatsız kurgularda çözüm
özlem kokulu şiirlerde eprimekte canözüm...
5.0
100% (2)
