Seni ilk defa güneşin doğuşunda gördüm
Ülkem gibi girdin hayatıma
Sesin sessizliğime karıştı
İçime bir şelale gibi aktın
Karanlığı susturdu gözlerin
Şavaşlar verdin yaşamak için
Ve gitmek için
Seni diyarbakır gibi sevdim
Seni Van’da evsiz bir anne gibi sevdim
Seni bir çocuğun gözlerinde
Kavgam gibi, ülkem gibi sevdim

Sana halsiz bir halde geldim
Bitik
Yitik
Suçlu
Ve bir mahkum gibi
Kelepçeli ellerimle geldim
Esirdim
Esirindim senin
Müebbetim sana
Ömrüm sonsuz bir sevda şimdi
Ölümlerle boğuşmaya geldim
Kavgan kavgamdır sevgilim

Seni kışın ortasında gördüm
Bir kardelen gibi
Sabahın ilk saatleriydi
İlk defa dinlediğin bir kürtçe şarkıda
Hiç anlamadığım
Ama yüreğime dokunduğun

Yıllarca suçlamışlar beni
Dilimi yasaklamışlar
Mahkum etmişler
İşkenceler
Kayıplar
Ölümler
Yitirmişler beni
Ama bitirememişler
Kendime pay biçmiyorum
Bir kez değil
Her gün sen diyorum
Eğer acıyorsam kendime namerdim
Seni ekmeğim gibi
Yemeğimin tuzu gibi
Yeşeren çiçekler gibi
Özgürlüğe kanat çırpan kuşlar gibi seviyorum

Sonsuz bir sevdasın sen
Newroz ateşisin yüreğimin
Birdaha nasıl gelirim sana bilmem sevgilim
Bilemem
Dün olduğu gibi
Bugünde yüreğimdesin
Sevmenin bir zamanı var diyorlar
Ben seni severken zamanı yok ettim
Zamansızım şimdi
Saatler durdu seni sevdiğim gün
Seni ilk gördüğüm gibi
Güneşten bir parça aldım
Bir kız çocuğunun saçlarına sürdüm
Saçların mis gibi çocuk kokuyor sevgilim
Seni diyarbakır gibi sevdim
Seni Van’da evsiz bir anne gibi sevdim
Seni bir çocuğun gözlerinde
Kavgam gibi, ülkem gibi sevdim

İbrahim DALKILIÇ
25.01.2014