Geldi Hz.Aliye,fakirin biri,
Fukara halini, ona arzetti,
Sıkıntım çok büyük, Ya Ali dedi,
Uzatsan ne olur, yardım elini.




Aldı yerden Ali,birazcık kumu,
Üzerine besmele, dua okudu,
Hemence hepsi de, altın olmuştu,
İhtiyacın için, alıver bunu.




Fırladı fakirin, gözü yerinden,
Allahın aşkına, ne okudun sen,
Fatiha okudum, mushaf içinden,
Altın oldu kumlar, Hakkın izniylen.




Bunu gören fakir, hemen durur mu?
Bir avuç kum bulup, o da okudu,
Ne yaptıysa altın, olmadı kumu,
Sonunda Ali’de, aldı soluğu.




Ya Ali olmadı, kumlarım altın,
Ne yaptım ise, olmadı altın,
Söylesene bana, neydi ki farkın,
Benimki kum oldu,seninki altın.




Hz.Ali büktüler, hemen başını,
Ağızlar bir değil,duamız aynı,
Duan aynı dua,teveccüh ayrı,
Bulmadın bu yüzden,aynı altını.

22.01.2014//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN