2
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1211
Okunma
ne kadarda tuhaf bir şey
tarifsiz bir anın
sonsuzluğa meydan okuyuşu
ellerinden tutmuşumdur kesin o an
yok, hayır, o kadarda değil
bir çocuk çekingenliği vardı bende
herkeste olmayıp da içimde sürüyle olan
bir köşeye saklanıp, dışarıya çıkmanı
ya da pencereden olanca görkemiyle sarkışı
ayın güneşe tutulmasını izler gibi izlerdim hep
saatlerin ne önemi vardı o an
ya da günlerin mi desem,
biraz abartaraktan.
Cevap Yaz