Merhaba yalnızlığım yine ben geldim
Ellerimde geçmişin bıraktığı kirli izlerimle
Ve o kadarda kalabalık olan temiz yüzümle geldim sana
Bilmiyorum bu kadar karma karışık yaşarken
Açacakmısın bana kapılarını.

Bağışla demiyorum sana artık
Mutlaka bağışlamak zorundasın beni artık
Ellerimde eski kirlerimle yaşamıyorum
Yada kötülüklere batmış düşüncelerim yok artık
Ak pak tertemiz geldim sana yalnızlığım.

Kucakla beni sıkı sıkı sarmala
Benim duygularımı en iyi anlayan sensin
Bir insan çaresiz kaldığında nereye gidebilir ki
Senden başka artık bir tane sırdaşım yok benim
Seni öyle çok kabullenmişim ki içimde
Damarımda ki kan gibisin artık.

Merhaba yalnızlığım
Yine ben geldim yoksa seni çok mu yoruyorum
Çok mu üzerine geliyorum bilmiyorum ama
Buna mecburum sende olmasan eğer yanımda
İnan buna ben aklımı bozarım yalnızlığım.

İşte bak yine baş başayız
Elimde sigaram masamda kül tablam ve sen
Bir bütün olmuşuz her ikimizde etle tırnak gibiyiz
Bundan böyle kim ne derse desin benim hakkımda
Söylenen hiç bir söz umrumda bile değil artık
Sen benim öteki yarımsın yalnızlığım.

Ufuk GÜNEY