Gökten üç helva düştü
Kasımın son haftasında gecenin güç vakti
saatin üçü
düşlerimi kaçırdı haramiler, âlâbabanın elinden

hakikate uyandım o sabah
yaprak yeşildi su berrak kış ayaz
gözlerimden yargısız baksın diye tanrı
iblisimi söndürdüm üstüne basıp

hep aynı tilkiye verdim keratalığı
hep aynı anne emzirdi beni
dilini hiç bilmediğim bir ağıt öldürdü en derin gerçeğimi

adını yüksünmeden toprağa gömdü seneler
bu yüzden ömrün kargalar kadar

en az ay dolunken kanadı gözyaşlarım
az gittim uz gittim dere tepe söz güttüm
yedi başlı bir hüznün alevi yaktı serimi

boş bir mezara hazır düştüm
kendi ellerimle kendimi
sözcüklerime gömdüm

--bensizlik berbat bir duygu ben de--
kaybettiğimden beri kendimi

/kimin düşünden sürgün yedim Ya Sâni ?! /

Bir ağıtta doğur beni yeniden
bir acıya doğ beni
beni sana doğ...

Bende ki seni özledim

Yine gir gözlerimden içeri
düşür beni gönlüne

bir masalın sonunda
bir masanın iki ucunda
aynı gülüşün sıcağında

düş bana
masal bu ya

bir varmış şirk yokmuş
evvel zaman içinde kendimi sana bölmüşüm
bir canımı bin etmişim
kalbur saman içinde

her birini sen de bir etmişim
bir varmış bir yokmuş

bir şiirin içinde ölü bulunmuşum


Nil

21 ocak 2014

saat ( koca’ya) kaçtı ?