Seni düşünürken

Güneşin saçları oluyorsun
Aydınlatıyorsun karanlık dünyamı
Süzülüp parlatıyorsun etrafı
Sabahlarımda ilk ışıklarım oluyor
Doğuyorsun günüme


Gözlerimi her yumduğumda mavi bir düş
Düşümde yanan mum alevi
Mumum etrafında pervane olan
Masum bir kelebek
Kanatlanıyorsun rengarenk
Bakışlarımı senden alamıyorum
Kelebeğin gözlerine bakıyorum
Gözlerinde uzunca bir yol
Yolun sonunda bitiş
Bitişin baslangıcında yine sen


Yollardaki toz olup savruluyorsun
Toza karışmış ben oluyorum
Gözlerimde keder
Hüsranlarım sen
Gözlerimden akan bir damla yaş
Kapatıyorum Gözlerimi
Hapsediyorum düşmeyesin diye
Ama sen süzülüyorsun yanaklarımdan
Dudaklarımın kıyılarına



Çocukluğum oluyorsun bazen
Korunmasız en masum halim
Salya sümük ağlıyor mızmızlanıyorum
Biliyorum ki düşsemde elimden tutup kaldıran sen olursun
Sana bakarken gözlerimin içi gülüyor
Sesim titriyor adını söylerken
O çocuk yüreğim yalnız sende
Güvende buluyor kendini

Ellerim oluyorsun bazen
Bazen gözlerim
Bazende nefesim
Anla ki ben benlikten öte sen oluyorum..

Seni düşünürken.



MELTEM KINIC

Şiirime sesiyle hayat veren sayın ( Ahmet Ormancı ) sonsuz teşekkürlerimi sunarım saygılarımla..