Sonbahar nazlı bir menekşe gibi narindi
Hayat akışında su misali akar bir haldeydi
Yurdumu yerimi sevmeyi öğrenmiş
Dudaklarıma yakışan bir tebessüm yeşermiştim


Çam altında duyduğum her sözde seni
Bulup yakalamak saçlarından
Koklamak seni çam altında
Ellerim titrerken ve heyecan yağarken
Bir dokunuşunla ağlar bu kadın
Helak olan ruhumda
Bir şeyler bul istiyorum
Konuşmadan benimle
Anlat istiyorum
Dokunmadan
Seviş benimle
Ve ağlat beni
Ama aslında gülmek istiyorum





Çimlere yatırdım gölgemizi
Visali bulurken hayaller
Dualar gökyüzüde ışıldarken
Ben bir durakta sen bir durakta
Firakın acısı ile çökerken omuzlarımız
Maziye saplanan yüreklerimiz ölürken
Hayallerimiz yeşillenir visal ile
Buharlaşır aşkımız böyle
Bizdeki kudretli gurur ile...






Dağ çiçeği sarı açar bu sene
Bayazları unutur kar yağarken
Gökkuşağına gri karışır hafiften
Dar sokaklar kalabalığa boğulur
Caddeler tek başına öylece kalır
Ve biz sevgilim
Dünyanın düzenini bozar gibiyiz
Ağlatır gibiyiz güneşi
Belki de visal için
Uzun bir dem
Beklemeli
Kırk şehir yürümeliyiz...