Ağacın rüzgâra yattığı yerde
Şimşekler çakıyor yetiş Sultanım
Güneşin gündüzü sattığı yerde
Karanlık çöküyor yetiş Sultanım


Kararan geceler boğulsun nura
Hüzünler dönüşsün hemi sürura
Düşülmez bilirsin aşkta gurura
Gözler yaş döküyor yetiş Sultanım


Müberrasın kinden dahi nefretten
Şu sinem kavruldu yandı hasretten
Kesmedim umudu mutlak nusretten
Hasret can yakıyor yetiş Sultanım


Visalin lütfeyle bak muhabbete
Aşkım ezelidir sürer ebede
Nasılda muhtacım sahi sohbete
Dil sabır çekiyor yetiş Sultanım


Düşürme ömrümü bahtı karaya
Bulunmaz merhemin sürem yaraya
Kaldır nikabını çekme daraya
El âlem bakıyor yetiş Sultanım


Halimi halsizler kınıyor güya
Bilmezler dünyama olmuşsun ziya
Her şeb-i uykuda gördüğüm rüya
Bak şafak söküyor yetiş Sultanım


Zaman dediğimiz su gibi aktı
Mecnun’u Ferhat’ı Kerem’i yaktı
Göründü ufukta ecelin vakti
Can durmaz çıkıyor yetiş Sultanım


16.01.2014 // Numan AKKOYUNLU