Kokun andırıyor misk-i amberi
Güzeller başında kırmızı gülüm
Elvan çiçeklerin açalı beri
Sevdanın aşında kırmızı gülüm

Sümbül, menekşe elinden bizar
Hasedinden bil ki çatlar lalezar
Bülbül feryat figan, eder ah-ı zar
Bülbülün düşünde kırmızı gülüm

Sonbahar soldurur kızıl rengini
Sulakta sararsın bütün engini
Bulursun handani yüzde dengini
Hürrem’in kaşında kırmızı gülüm

Bazen ateş, çerağ, şarap lâl olur
Bazen gönül aşka düşer hâl olur
Akan gözyaşında rengin al olur
Âşıklar huşunda kırmızı gülüm

Sabahın tan vakti saba yelinde
Yayılır mis kokun sahra çölünde
İnşirah eylersin Nemrut ilinde
Halil ateşinde kırmızı gülüm

Gülistan bağların teşbihi mecaz
Hiç aşkı melodi olunur mu caz?
Kâbe’nin mihengi diyar-i Hicaz
Hacerül taşında kırmızı gülüm

Resule semboldür ismi cismanin
Gönül ezgisinde neyim, kemanım
Şol cennetin süsü, gülü revanım
Canan’ın peşinde kırmızı gülüm


01.12.2012 // Numan AKKOYUNLU



Çerağ: Topraktan, madenden yapılmış (yağlı) kandil.
Huş-u: Alçak gönüllülük. (Huş: Ağaç)